نشتگ ءُ‌ پرچہ توکن ئے چاری
چو نہ کُٹ اِیت مئے تئی واری
پہ ترا انچیں باری اتکگ
ھرکس ءَ لانکے پہ تئی پلگ بستگ
پوشگ ءَ درکن لگوری یے
تو بیا بہ کن ھمراھداری
ما وتی سُنگر کوھان کن اِیں
مشکانی بدل جوھان کن اِیں
بچکندے مرگ ءَ گلاش کن اِیں
دیوان ءَ گوں زندگان کن اِیں
لوڈے ءَ ھارے ترمپی کار اِیں
جمبر ءَ شل ءُ‌ دژمن ءَ گاڑاِیں
بیلانی ھون ءَ کُت آشوبے
رنگانی جارے اے مئے سوبے
ندر بئے اِیں پہ آجوئی ءَروچے
پر کن اَنت ماس یک پُلّی دوچے
کبرانی سرون ءَ نازین اَنت مارا
واپین ءُ‌ پر دے اَنت بیرکی پوشے