گلیں راج
دْروت ءُ درھبات ئے
مروچی من ءَ سرجمیں سالے بوگ ءَ اِنت ، دژمن ءِ تھاریں زندان ءَ ۔ اد ءِ تھاریں کوٹی ءَ من ھچ دیست نہ کن آں بلے چوش نہ اِنت کہ من ھچ مار اِت ھم نہ کن آں بلکیں اد ءَ مارشت گْوش ئے گیشتر اَنت ، من ءَ گمان بیت کہ چَہ مزنیں زندان ءَ اے تنک تریں زندان ءَ پہ جیڑگ ءَ باز چیز ھست ، برے سک ملور باں ، گلزمین یات کَہ اِت ، وتی کامریڈ یات کَہ ینت ۔

ھو ، کمبر ءُ دودا ءَ ھم یات کَہ ینت بلے باز کم ۔ گیشتر سنگتانی یات بے تاھیر کن اَنت ،من ءَ گمان بیت منی کش ءِ کوٹی ءَ منی سنگت ذاکرمجید بند اِیت ، برے برے من وتی
جولاں گیرینان دیوال ءَ نزیک باں داں آ دست ءِ توار ءَ گوش بہ دار آں بلے منی گوشاں ھچ بْرمش ءُ چڑکہ نہ کپ اِیت ۔

من باز جھد کرتگ بلے ھچ ، یک روچے من سک بور اِت آں ، پہ کنگ ءَ ھچی نیست اَت ۔ زیک من جیڑ اِت باریں ڈن ءَ زندگی چون اِنت ، اے سالی بیست ءُ ھپت مارچ ءَ سیاھیں روچ گوں یکجائی ءُ تپاکی ءَ دارگ بوتگ _____ من ملور بوت آں ، منی چم اَرس بوت آں ۔ ناتپاکی گْران اِنت ، باور کن اِت دنیگت من ءَ '' سلام صابر '' دوست بیت منی سنگت بوتگ ، ھمے پیم دلوں لوٹ اِیت '' اسلم بلوچ '' ءَ فونے بہ جن کمو گلگ بہ کن ۔ من وتی اَرس پھک کرت آں ۔ منی ناکن مزن اَنت ، دست اَنچوش چل اَنت کہ گْوش ئے من ءَ بزیں دستانگے دست ءَ اِنت ، من گمان کرت منی دیم ھم اَنچوش بیت ۔

من وتی اَرس پھک کرت آں ، من جیڑگ ءَ اِت آں کہ دیوال ءَ نزیک بہ باں ، باریں چوں سلام ءُ اسلم یات اَتک اَنت ۔ من دیوال ءَ نزیک بوت آں سک ءَ توار جت : '' ذاکر ! تو منی توار ءَ گوش دارگ ءَ ئے ؟  او ذاکر ! . . . .  یار من سک بور آں ،مروچاں دیر اِنت اے منی جَنگ ءَ نہ یا اَنت منی ٹپ ھم گْوش ئے کمیں وشتر اَنت ، پیش ءَ ھمیشاں تیرانک جتگ وتی ھستی گیشتر سما بوتگ ۔ من باز بر ءَ دروازگ ءِ دپ ءَ شتگ آں ، شُور کرتگ داں یکے تہ ءَ بَہ اِت، بہ گندان ئِے بلے گْوش ئے زان آں ، اے زندان ءِ سپاھیگ ھم مُرتگ اَنت ، پمیشکا تئی کوٹی ءِ دیوال ءَ تکو داتگ __ یار! من چَہ تو پد باز ابیتک بوتگ آں ،جیڑ اِتگ باریں نی چوں بیت بلے کامریڈانی جوزگاں سلام اِنت ، سیشن ھم بوتگ گوں سوبمندی ءَ ۔ مروچاں ما پیشگیں پیم ءَ ڈن ءَ تر اِت نہ کن اِیں ، کوچگانی تہ ءَ شپ جاہ ءُ روچ جاہ اِیں۔ من ءَ سنگتاں باز گْوشت کہ تو شال ءَ مہ رو بلے من چون کن آں ، بازیں سنگتے سست ءُ سید اَت ، نوکیں جاوراں سرپد نہ بنت یا دگہ ھبرے آ چَہ بی ایس او ءَ ھما لوٹان  کن اَنت کہ  چَہ یک آزادیں ریاستے ءَ کارکنوکیں گلے ءَ کنگ بیت ، ناں رابطہ ءِ وسیلت مئے کر ءَ آ پیم ءَ ھست ناں سنگتانی ھال ءُ ھبر گرگ ءَ ما پہ وھد رست کن اِیں ۔ پد ءَ لھتے سنگتاں کانسٹیوشنل بلاک ءِ نام گروپ بندی یے کرتگ ، باز نہ اَنت بلے آیاں سوشل میڈیا ءَ اَنچیں باوستے بنا کرتگ کہ ھرکس بھمنتگ ءُ اَجکہ اِنت ۔ تو بہ گْوش ! گڑا من چون پہ آرام ءَ نشت کرتگ اَت،من گوں مزنیں جنجالے ءَ شال ءَ اَتک ءُ سر بوت آں ۔
من وتی من ءَ وتی گیٹ اَپ ھم بدل کرتگ اَت بلے مارا چَہ سیٹلاہٹ ٹاون ءَ درکپگ ءِ وھد ءَ [ مارا ھال رستگ اَت ، پاکستانی لشکر ءَ انگیر کرتگ ] داشت اِش ، من ھما دمان ءَ زانت کہ نی من ءَ آوار جن اَنت بلے من کمے وشمنی ھم کرت بلکیں من ءَ پجا نہ یار اَنت ، بلے آیاں منی چم بست اَنت ءُ من ءَ چست کرت ءُ آورت ۔ '' آ نیمگ ءَ پسو نئے اَتک بلے من چَہ وت جیڑ اِت ذاکر ءَ گْوشت : '' زاھدجان! یات نہ بیت کہ ما اے سوگند ءُ مسام کرتگ کہ شھید بَہ اِیں ، اے ھمے راہ اِنت۔ چَہ منی آوار جنگ ءَ پد تو شر دیستگ کہ اے راہ ءَ روگ ءِ آسر بے ڈسیں  زندان اِنت بلے تو اے کنٹگیں راہ یلو نہ کرت ______ ''

نی دل گْوش اِیت ، باز گپ مہ کن ، شما درس سلامت بات ئے  ، من سلامت آں ۔

شمئے
زاھدبلوچ