زیک آئی ءَ دربرجاہ ءِ لیبارٹری ءَ چُکاں لھتے بے رنگی ئیں شیشک چک ماں چک کُر تءُ پیش داشت کہ مئے سر ءِ نیلگونگیں آزمان ھچے نہ اِنت ۔
پَیری آئی ءَ نوکیں ھالے گون اَت کہ ناسا ءَ وتی پْراھگ (خلا)گولیں بالیگ کیورسٹی ماہ ءِ سر ءَ دیم داتگ ءُ آ چَہ ھمود ءَ ماں امریکا ءَ پہ ناسا ءِ بنجاھی کارگس ءَ اَکس دیم دیگ ءَ اِنت ۔
ناسا ءَ زیک جار جتگ کہ زیت مردم ءِ دومی گام مریکھ ءِ سر ءَ ایر بیت ءُ اے گپ ھم کہ سائنسدان گمان کنگ ءَ اَنت دہ کروڑ جھانانی تہ ءَ الم انچیں دگہ سیارگ ھم ھست کہ اُود ءَ زندگی بیت ءُُ آ روچ دُور نہ اِنت کہ مردم دست ءَ آزمان ءَ ٹال کن اَنتءُ گْوش اَنت کہ اِیش اِنت ھما سیارَگ کہ اد ءَ ھم دگہ ساھدار زندگی کنگ ءَ اَنت ۔۔۔۔۔۔زمین ءِ ھپتیں تبک پہ آئی ءَ دہ کروڑ تبک اَنت کہ کائنات ءَ تالان اَنت ۔
’’ جھان ءَ بہ چار ھاوند ءَ ھپت آزمان ءُ ھپت زمین چُوں جوڑ کُرتگ اَنت ۔۔۔؟‘‘
چَہ ملا ءِ اے گپءَ ناکو شاھو سر ءَ پہ شاتکامی چنڈ اِیت ، ٹِکگ ءَ تزبیھ ءِ دانگے دور دنت ءُ چَہ دل ءِ جھلانکی ءَ ’’ سبجان اللہ ۔۔۔۔۔۔‘‘ گْوش اِیت ۔
مھندس اَبدالھادی ، گوگل ءَ سرچ کنت ءُ جیڑ اِیت کہ ’’ بگ بینگ ‘‘ یا مزن تْراک چون ءُ پرچا بیتگ کہ چَہ آئی ءَ پد اے کائنات ، زمین ءُ زمین ءِ سر ءَ ساھدار پیم بوتگ اَنت؟ ؟‘‘
ناکوشاھو، ھاجی چارشمبے ءِ چک ءَ سوج دنت : ’’ ابدالسبور!انچوش کہ تئی دست ءِ ساھت ءُ ماشین ءَ جوڑ کنوکے ھست ، ھمے پیم دنیا ءَ ھم ۔ بُچے ھم ابید چَہ جوڑ کنوک ءَ اڈ نہ بیت گڑا من ءُ تو اے زمین ،برز ءِ آزمان ، آ مچ ،چِہ پیم ؟‘‘
مھندس ابدالھادی جیڑ اِیت : اے کائنات پرچا تْرام ءُ ساز اِنت ؟ کسے ءِ دزمانجنی ھست گڑا پرچا ءُ آچی لوٹ اِیت ءُ چَہ کج ءَ اَتکگ ۔۔۔؟؟‘‘
دل ئِے لوٹ اِیت دیم ءَ گوں ناکوشاھو ءَ بہ کنت ءُُ بہ گْوش اِیت : ’’ ناکو ! ملا ءَ ترا گْوشتگ ، زمین ءِ تہ ءَ انچیں زورے ھست کہ مارا وتی نیمگ ءَ چیکگ ءَ اِنت ؟ ناکو تو زان ئے کہ ڈی این اے چی ءَ گْوش اَنتءُُ ۔۔۔اے جست کہ ھدامن ءَ ترا پرچا اے کوڑھیں امروز ءَ چکاسگ ءَ اِنت کہ اد ءِ زندمانی بس ھمے اَدار اِنت کہ من ءُ تو یک دومی ءَ سما کنگ ءَ اِیں ؟ ‘‘
مھندس لوٹ اِیت اے جست ءَ ھم بہ کنت کہ ؛’’ اصحاب کھف چنت بیتگ اَنت ؟ ‘‘ءُ وتی پیژگاہ ءَ رُستگیں مچ ءِ آمین ءَ رَس اِتگیں دْرپانچیں بیگم جنگی ءِ سوگند ءَ بہ وارت ءُ بہ گْوش اِیت ؛’’ ھدا کس ءَ چَہ وتی واک ءَ ڈن زندگی کنگ ءِ اجازت نہ دنت بلے ابید چَہ ’’ سلطان ‘‘ ءَ۔۔۔______بلے مھندس ابدالھادی درسیں جستاں ماں ھوش ءَ گور کنت ءُ ناکو شاھوءَ گْوش اِیت ؛’’ ناکو ! نماز ءِ وھد نزیک اِنت بہ یا بہ رَہ اِیں مسیت ءَ ۔ ‘‘
’’ ھمم !مروچاں تو ھم وش نبشتہ کنگ دربُرتگ ، مروچی ترا چَہ بیست ءَ ھپت نمبر دئے آں ۔ ‘‘ بانی ءَ پیسبک ءَ منی اسٹیٹس ءِ وانگ ءَ پد گْوشت ۔
’’ گیگان ، گیگان کنگ در بُرتگ ۔ تئی دل ءَ نیبگ بھا کنوک ءِ گْور ءَ کیٹگ ، امب ، انار ، موز ءُ جام دْرسانی تام یک بیتین اَنت، چون اَت ؟ ‘‘من دست سنٹ ءَ کُرت ءُ گوں کرچکیں پیشانی ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ چارانءَ گْوشت ۔
’’ بزاں کہ تو مروچی ماسی سنگین ئے ، کندگ ءُ کندینگ ءِ موڈ ءَ نہ ئے ، من ءَ ھم دیوجانس کلبی ءِ پیم ءَ گپ جنگی اِنت یا سُکرات ءِ ، بزاں تیاب دپ ءَ کرکینکءِ چِنگ ءِ پروگرام مروچی ھم کینسل، من کیک ءَ ھمد ءَ بوریناں،تئی کمرہ ءَ بلے مورانی ٹی پارٹی بیت ۔ ‘‘ آئی ءَ کیک چَہ پیکٹ ءَ کش اِت ۔
من ٹھک دات : ’’ بزاں کہ مروچی بانی کمک کنگ نہ لوٹ اِیت داں نبشتانک سرجم بہ بیت ؟ ‘‘
’’ تو دائم من ءَ رَد دئے ،انچوش کہ تو گْوشتگ اے منی داستان اِنت بلے من گون نہ آں تو تیوک ءَ نشتگ ءُ لبجگ ءَ ئے ۔ ‘‘ بانی ءَ مورک مُجینت۔
’’ بوت کنت کہ منی دیم ءِ آدینک تو بہ بَہ ئے یا اے درسیں داستاناں من پہ تو ساچگ ءَ آں ؟ ‘‘
’’ اے ھم بوت کنت کہ مھندس ابدالھادی تو وت بہ بَہ ئے ؟ ‘‘ بانی ءَ منی نیمگ ءَ چار اِت ءُ گْوشت۔
’’ ھو ، اے ھم بوت کنت کہ ناکو شاھو من بِہ بَہ آں ءُ مھندس اَبدالھادی تو ۔‘‘
چَہ منی پسو ءَ بانی ءَ سرجاہ کنٹ ءَ کُرت ءُ جست کُرت : ’’ مھندس ابدالھادی ھدا ءَ نہ من اِیت ، گند ئے ؟ ‘‘
’’ چوش نہ اِنت ، جھان ءَ ھچ چوشیں سار ءُ سرپدیں مردمے نیست کہ گْواچنی گْوشت بہ کنت ھدا نیست ۔ ‘‘
’’ ءُ چوشیں مردم ھم نہ بیتگ ناں بیت کہ گْواچن بہ کنت ھدا ھست ۔‘‘ بانی ءَ گوں باوریں گالوارے ءَ منی گپ چَہ دپ ءَ چام اِت ۔
من کمے بہ تواری ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ چار اِت ءُ گْوشت:’’ راست اِنت ، مھندس پہ ستک ءُ دل زانت کہ آزمان نیست ، من اِیت دنیا چَہ شش نمبرانی ھساب ءَ در اِنت بلے آ تھجد ءَ ھم کزا نہ کنت ءُ سالے گشتے پہ چلہ ءَ در کَہ اِت ۔‘‘
’’ سکیں مانگیش اِتگیں کارستے ،چَہ ایشی ءَ ناکو شاھو شرتر اِنت کہ سادہ ءُ دلپاکیں ایمان ءِ واھند اِنت ،آئی ءَ گوں اسلام ءَ کمٹ منٹ ھست ۔ ‘‘
’’ کمٹ منٹ ‘‘ من بچکند اِت ،’’ بہ یا دگہ ندارگے ترا پیش دار آں ۔‘‘
عصر ءِ نماز ءَ پد ناکو شاھو ءَ فضایل اعمال پچ کُرت : ’’ بسم اللہ الرحمن الرحیم ، کسے کہ ھر روچ سد رند ءَ اے دعا ’’ لاالہ الا اللہ وحدہ لاشریک لہ ،لہ الملک و لہ الحمدو ھوعلی کل شی ء قدیر‘‘ءَ بہ وان اِیت ۔آئی ءَ دہ گلامانی آزاد کنگ ءِ کچ ءَ سواب رس اِیت ، پہ آئی ءَ سد نیکی نبشتہ کنگ ءُ سد گناہ پاک کنگ بیت ءُ ھما روچ ءَ داں رُوزرد ءَ آ چَہ شیطان ءِ ناشریاں پھز ءُ باھوٹ بیت ءُ ھچ کس ءَ چَہ آئی ءَ گھتریں کارے نہ کُرتگ ،بلے ھمائی ءَ کہ چَہ آئی ءَ گیشترونتگ ۔‘‘
ناکو شاھوءَ فضایل اعمال بند کُرت ءُ گْوشت : ’’ ھدا ءَ سواب ءِ کٹگ سک اَرزان کُرتگ ءُ گناہ گْران ، اگاں کسے گناہ ءِ کارے کنگ بہ لوٹ اِیت آئی ءَ ھزینہ پکار بیت ، وسیلہ ءُ ازباب لوٹ اِیت بلے پہ سواب ءَ بس زبان ءَ بہ سُرین اِیت ، آئیءِ سر ءَ سواب ءِ ھور گْوار اِیت، سد گلام آزاد کنگ بزاں ھمینکس سواب کہ کسے یک لک سھودی ریال اللہ ءِ راہ ءَ ھیرات بہ کنت ءُ اللہ آئی ءِ اجر ءَ دو برابر بہ دنت ءُ سد نیکیں کار پہ آئی ءَ نبشتہ کنگ بیت بزاں دگہ ھمینکس سواب کہ آھانی ھساب ءَ ابید چَہ ھد ا ءَ کس نہ زانت ءُ ھمے پیم سد گناہ ، نی روچے کہ سد گناہ چَہ’ نامہ اعمال‘ ءَ گار کنگ بہ بیت ءُ داں روچ ءِ بُڈگ ءَ شیتان آئی ءِ نزیک ءَ اَتک مہ بیت ، براتاں! اندازہ بہ جن اِت اے سوابانی ھور نہ اِنت !؟ ۔۔۔ھد اءِ داتگیں ٹیکی ءُ سوگاتاں بندَھے ھست کہ شمار بہ کنت ؟۔۔۔ ھدا مارا ءُ شمارا’ عمل ‘کنگ ءِ’ توفیق ‘بہ دنت ،آمین ۔ ‘‘
ناکوشاھو ءَ بیان ھلا س کُرت ، مردم چَہ مسیت ءَ درکپت اَنت بلے مھندس ابدالھادی ، کمے مھتل بوت ، آ جیڑگ ءَ اَت کہ اگاں کسے ءَ لوگ ءِ کنڈ ءَ ابید چَہ جان ءُ مڈیءِ تاوان ءَ اینکس سواب بہ رس اِیت آئی ءَ چِہ زور پِر اِنت پہ سواب مال ءُ جان ءَ تاوان بہ کنت ، کسے ءَ کہ پہ زبان ءِ سُرینگ ءَ چَہ لک سھودی ریال ءَ گیش سواب رسگ ءَ اِنت آ پرچا دہ کلدار پہ بزگیں مردمے ءَ بہ شھار اِیت ؟؟‘‘
’’توزان ئے ،مروچی ناکو شاھو ءَ چی کُرتگ ؟ ‘‘ مھندس ءِ لوگبانک ءَ آچاہ دیان ءَ گْوشت ۔
مھندس ءَ آئی ءِ نیمگ ءَ چار اِت ءُُ سر چنڈینت ، آئیءِ لوگبانک ءَ گْوشت : ’’ تْری مھلب گوں لٹاں انچوش ھوش چوپ کُرتگ کہ بزگ بے ھوش بیتگ ، تو وَ زان ئے ما آئی ءِ لوگ ءَ نہ رو اِیں وت چکے دیم داتگ کہ بہ یا ، من شت آں چاراِت داں بزگیں تْری مھلب گج ءُ کپ اَت۔۔۔۔۔۔۔۔۔من آپ جت ءُ دیراں ھوش ءَ اَتک من جست کُرت کہ ناکو ءَ ترا پرچا جتگ ، بزگ ءَ ھڑک ھڑک ءَ گْریت کہ من ءَ شومیں چکے ھست مروچی پجر ءِ نماز ءَ پاد نہ یتکگ ، تئی ناکو ءَ من ءَ جتگ کہ توبے دینی یے پمیشکا چُک پاد نہ کُرتگ ۔۔۔۔۔۔‘‘
مھندس ءَ چاہ ءِ سُرک ئِے گیپت ءُ جیڑ اِت ، ناکو شاھو ءَ ستک اِنت کہ داں بیگاہ ءَ ھدا چَہ آئی ءِ ’اعمال ‘ءَ اے گناہ ءَ پاک کنت ،بلے آدل ءَ نہ مرینت ءُ چاہ ءِ ورگ ءَ پد ناکوءِ لوگ ءَ شُت ءُ گوں آئی ءَ گْوشت ئِے : ’’ناکو ! تْری مھلب نی کماش اِنت ءُ تو ھم ، اے وشیں گپے نہ اِنت کہ ترا ھمروچ پہ تْریءَ لٹ دست ءَ بہ بیت ۔۔۔‘‘ مھندس ءَ گپ کُٹینت ءُ سرجَھل جت ۔
ناکوشاھو کہ کران وانگ ءَ اَت، کران ءِ دپ ئِے بند کُرت ءُ گْوشت:’’ جنین ءُ چک’ شریعت‘ ءَ مردین ءِ ملکیت کُرتگ اَنت ءُ ملکیت ءِ سر ءَ ھرکس ءَ ’اختیار‘ ھست کہ ھرچی بہ کنت ، ھدا ءَ گْوشتگ کہ ’’ جنین شمئے ڈگار اَنت ۔‘‘ ترا باید نہ اِنت کہ تو وتی تْری ءِ بدلو بہ بَہ ئے اگاں تئی تْری ءَ منی لوگ دوست نہ بیت گڑا چَہ من بہ سِد اِیت ، من بے دینیں جنین لوگ ءَ نہ کن آں ۔۔۔۔۔۔‘‘
’’ ناکو شاھوڈن ءَ اینکس شر ءُُ نرمیں مردمے، لوگ ءَ چوش تْرند !!۔۔۔۔۔۔چک ءِ نماز نہ وانگ ءَ مردم وتی جنین ءَ چوش بہ جنت ؟ ‘‘بانیءَ وھدے ناکوشاھوءِ اے کرد دیست ، درائینت ۔
’’ مھندس راستی ءَ سرپد اِنت ، آ زانت کہ اے جیڑھانی گیشوار چون بیت ۔ ‘‘ من گْوشت
’’ مھندس چِہ پیم اے جیڑہ ءَ گیشینت کنت ، ناکو شاھو ءِ پاد ے کبر ءَ اِ نت ءُ پادے ڈن ءَ دنیگت کہ شر نہ بیتگ ، گڑا کدی شر بیت ؟‘‘ ، بانی ءَ جست کُرت ، چَہ آئی ءِگپاں زانگ بیگ ءَ اَت کہ آئی ءَ تْری مھلب ءِ آزار دیگ سک تَور اِتگ ، آئی ءَ چوش من ءَ ایوک آئی ءِ سر ءَ بزگ نہ بیگ ءَ اَت بلکیں ھمے درد ءَ وتی دل ءَ مارگ ءَ اَت ۔ چَہ آئی ءِ گپاں ھمے زانگ بیگ ءَ اَت کہ اگاں دست ئِے بہ رس اِتیں ناکوشاھو دوھمینکس لٹ ءِے داتگ اَت ۔
من آئی ءِ نیمگ ءَ چار اِت ءُ گْوشت : ’’ اے وَ داستانے ، انچیں کارست کہ بوت کنت راستی ءَ چوش مہ بَہ اَنت ،بلے تو سھر تر اِتگ ئے پرچا؟ ‘‘
’’ من ؟ ۔۔۔۔۔۔ گپ اِیش اِنت کہ اگاں باند ءَ من ءَ سبیلو ( بانی ءِ لوگ واجہ ءَ ) لٹے بہ زور اِیت پہ ایشی ءَ بہ جنت کہ آئی ءِ چُک پرچا وانگ ءَ نہ شتگ یا دگہ کارے ھراب کُرتگ ئِے یا کہ گپ ئِے نہ زرتگ ، من وَ ھچ پیم ایشی ءَ سگ اِت نہ کن آں ءُ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔‘‘
’’ ءُ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔‘‘ من آئی ءِ گپ نیم بندگ کُرت ؛’’ ءُ تو چی کن ئے ؟ ‘‘
’’ من ن ن ن ن ن۔۔۔۔۔۔۔۔۔‘‘ بانی منج اِت ۔
’’ بزگ’’ مات پات ‘‘ سبیلو ءِ دیم ءَ تو میلانک بوت نہ کن ئے ، اے چاگرد ءَ پہ تو انچیں راہ ءُ راھبند جوڑ کُرتگ کہ تودل ءَ جُش ئے ، روچے ھزار رَند ءَ گْریو ئے بلے اگاں پاداں چَہ سبیلو ءِ دوار ءَ ڈن بہ کش ئے ، تر ا ھما لوگ ءَ کہ تو ودی بیتگ ئے ، وتی کسانی گْوازینتگ ھم جاہ نہ بیت ۔ چَہ درساں پیش تئی دامن ءَ گْوانزگ ءِ لمب دار اِیت ، ٹک اِت نہ بَہ ئے پدا ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔‘‘من مھتل بوت آں ۔
’’ پدا چی ؟ ‘‘ بانی ءَ جُست کُرت ۔
’’ تو پمیشکا ھم ڈن ءَ روت نہ کن ئے کہ مردم ءَ لاپے ھست ، انیگیں دودانی پد ءَ بْرھنگیں جان چیر دیگی اِنت ، سر ءَ تیوک آزمان مہ بیت بلکیں ساھگے ھم پکار اِنت ۔۔۔۔۔۔مئے چاگرد ءَ کزاجنین آدمے وتی زند ءِ آسراتیاں وت پیداک کُرت کنت ءُ ھماھاں کسی پرواہ ھم نیست ، بلکیں آ ھم چوش مردین آدم ءَ زندگی کنگ ءَ اَنت ، وتی زیردستیں مردیناں گوں ھکّل مان بند اَنت۔ آ یانی ءُ مردینانی میان ءَ تیوک ابرمی دگری پشت کپتگ ۔۔۔۔۔۔دنیگت منزل دُور اِنت ،پہ ھما چاگرداں ھم کہ جنین آدم وتی مزدوریءِ کٹ ءَ وت وَر اَنت ، جنین مردینانی میان ءَ سودا چوش نہ اِنت کہ مردین جنین ءَ پہ ’’ حق مہر ‘‘بھا بہ زور اِیت ، زورگ ءَ پد جنین ءِ لاپ ، پُچ ءُ وراک ءُ وردن ءِ ذمہ وار بہ بیت ،اُود ءَ جنسی ھم بستگی یا سیر ءُ سانگ ءَ گوں اے ذمہ واریاں سیادی نیست پرچا کہ جنین ءُ مردین ھردو پیسہ کٹگ ءَ اَنت ءُ بائیواری زندءَ داں ھمینکس کہ گوازینت کن اَنت گوازین اَنت ، ھردے کہ لیکہ ءُ ھیال اِش بدل بَہ اَنت، جنین وتی راہ ءَ روت مردین وتی ۔ ‘‘
’’ اے وَ جناورانی زندگی اِنت ، روچے مردے بدل کن ءُ گوں دگرے ءَ ھور بہ بَہ ئے ، چوشیں زندگی ھم زندگی یے نہ اِنت ، چُکانی ھیلکاری ، گوں آھاں مِھر ءُ دوستی ھچ پہ وڑ نہ بیت ۔ ‘‘ بانی ءَ درائینت ۔
’’ بانی ! اُود ءَ ھم چوش نہ اِنت کہ ھریکے وتی جنین ءَ الم یلو کنت ءُ دگرے زور اِیت ، یا جنین مرد ءَ پہ گپ گپ ءَ ٹُل اَنت البت اُود ءَ زندگی گوں آزار گْوازینگ نہ بیت ، آ اُود ءَ مردم من اَنت کہ زندمانی پہ وشی ءُ آسیدگی گْوازینگ بہ بیت ، دستانی لکیر ءِ تہ ءَ ھچ نیست دستانی زور ءَ ھرچی بیت،تو زان ئے کہ انی تْری مھلب کج ءَ اِنت ؟ ‘‘
’’ ناں ۔‘‘ چَہ منی جست ءَ بانی ءَ گْوشت ۔
’’ کور اِنت ، وتی براتانی لوگ ءَ کپتگ ۔‘‘
’’ چتور کور بیتگ ، بزگ باریں ؟ ‘‘
’’ ناکوشاھوءَ گپ گپ ءَ گرمیں چاہ سر ءَ ٹلاتگ اَنت ، دیم ئِے ھم ستکگ ءُ چم ئِے ھم زیم بیتگ اَ نتءُ ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔سَون ئِے داتگ اَنت ۔‘‘
’’سر ء پیری ءَ ؟‘‘
’’ ھو ، مھلب پانزدہ سالی جنکے اَت گوں ناکوشاھو ءَ سانگ دیگ بوت ، یک ءُ دوسال پہ گھتریں وڑے ءَ گْوست ، شاھو ڈڈ اَت گیشتر وھدءَ گوں کاروبار ءَ دزگٹ اَت ، آ روچاں رِیش ئِے ھم ھُورد اَت اَنت ، برے برے نماز ئِے ھم تھمبل نہ بیتگ اَت ۔ شپکی ئِے کُرت سیر بوت ، لانچ ، گاڑیءُ ماڑیانی ھدابند ۔ دگہ سانگ ئِے کُرت ئِے، کسانیں جنکے گیپت ئِے۔ مھلب کہ پیسر ءَ ھم آئی ءَ مزنیں ھرید ے نیست اَت نی پہ شاھو ءَ لوگ ءَ کپتگیں بے دردیں چیزے بوت ۔۔۔۔۔۔گپ گپ ءَ لٹ ئِے وارت ، برے دست ئِے گُٹ ءَ اَت ، برے پاداں لنگ اَت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔بیست سال ، سال ءِ تہ ءِ دوازہ ماہ ءُ ھمک ماہ لٹ ۔ ‘‘
’’ نی وَ پیر اَت باید اُوپار ئِے کُرتیں۔۔۔۔۔۔۔۔۔‘‘ بانی ءَ گْوشت ۔
’’ آئیءَ اُوپار کُرت ، اے وَ ناکو شاھو اَت کہ کُورءِ دست ئِے گیپت ءُ چَہ
لوگ ءَ ڈن کشت ، مھندس ءَ ھال رس اِت،پہ اشتپاپی شُت ۔۔۔۔۔۔گوں مھندس ءِ
گندگ ءَ ناکو شاھو ءَ دیم پہ ھمائی ءَ کُرت ءُ گْوشت کہ ’’ من مھلب سون
داتگ ،سون ،سون ۔۔۔۔۔۔۔۔۔مھندس ءَ بے تواری تْری ءِ دست گیپت ءُ وتی لوگ
ءَ آؤرت ۔۔۔۔۔۔۔۔۔راہ ءَ تْریءَ سریگ گُٹ ءَ کُرت ءُ گْوشت:ھادی ! گوں کس
ھال مہ کن کہ من ءَ شاھو ءَ سون داتگ، من بدنام بَہ آں ۔۔۔‘‘
Post a Comment